(( من و شهرم ))
شهر من آلی
سبزو سفیدو ارغوانی
خانه ای دارم کم و بیش مهتابی
خانه ام در کوچه ای هست
کوچه ای تنگ
در پس این کوچه هم هست
مسجدی زیبا
من مسلمانم
عاقل و صادق
دروغ در کارم نیست
من نگویم بی گناهم
هرچند قلبم صاف و سادست
روزگاری دارم
تلخ و شرین در هم
در پس هر روز من هست
حکمتی ساده
مردم این شهر من هست
مردمی آرام ، بی ریا ، ساده
شهر من زیبا
میوه ها شیرین
مردمش آگاه
من نگویم شهر من
بهترین شهر
من نگویم شعر من
زیبا ترین شعر
بلکه گویم
سهراب الگوی ای شعر
میلاد صیادی بهار 91
توضیح مختصر :
این شعر یکی از شعر هایی هست که من به تقلید از سهراب سپهری شاعر توانمند معاصر سروده ام این شعر توضیح خاصی ندارد فقط در خط دوم مقصود از رنگ های سبز و سفید و ارغوانی به ترتیب نماد سرسبزی شهر ماهنشان صافو ساده بودن مردم این شهر و با غیرت بودن مردم شهر ماهنشان است امید وارم لذت برده باشید این شعر را من در سن 15 سالگی سرودم سال قبل هم یه تغیراتی بهش دادم در ضمن مارو از نظرات مفیدتون بی نصیب نگذارید